در اين نگرش ابتدا به اختلاف زياد موجود توجه شده است بين مقدار محاسبه شده نان مورد نياز در جيره غذائي مردم کشور (سرانه 105 کيلو گرم )با مقداري که عملا مصرف ميشود (حدود 130 کيلو در مناطق شهري و بيش از 200 کيلو در روستا ها ) که ناشي از مصرف بيرويه نان و بالا بودن مقدار ضايعات ميباشد.

ضايعات زياد به عوامل مختلف بستگي دارد مانند:ارزاني نان نسبت به ساير مواد غذائي , تغيير در بعد خانوار , افزايش قيمت ضايعات مصرفي بعنوان خوراک دام, نامرغوبي گندمهاي مصرفي, عدم اختلاط انواع آرد , عدم مرغوبيت نان, کم شدن تخصص در توليد نان , کوچک شدن قرص نان و بالاخره استفاده از ماشين هاي ناقص جهت پخت نان سپس قيمت تمام شده نان مورد تحليل قرار گرفته  که به قيمت هاي تمام شده گندم و آرد بستگي دارد , قيمت خريد گندم داخلي در طي حدود10 سال گذشته 10 برابر و هزينه هاي تبعي آن حدود 4 برابر افزايش يافته است قيمت تمام شده آرد تابع هزينه هاي ديگري نيز ميباشد مانند دستمزد آسياباني, حمل و نقل مکررو غيره , ولي اين قيمتها هر چه باشد دولت با پرداخت سوبسيد, آرد را با قيمت هاي ثابتي در اختيار نانوايان قرار ميدهد که مبلغ اين سوبسيد در هزينه هاي دولتي رقم قابل توجهي را تشکيل ميدهد ولي بررسي نشان ميدهد که سهم آن در بهاي تمام شده نان هاي مختلف متفاوت و نسبتا ناچيزمتوسط18 درصد و رو بکاهش ميباشد واقعيت اينست که پرداخت سوبسيد و اعمال کنترل هاي اداري , توان کنترل و تثبيت قيمت نان را نداشته است

در خاتمه نتايج بررسي در مورد اثرات حذف سوبسيد , و همچنين کاهش بعضي از هزينه ها در صورت لغو انحصار گندم, تشريح و پيشنهاداتي جهت بهبود وضع ارائه گرديده است.